23.

Wstałam i poszłam do domu. Dogonił mnie Minato. Zapytał:

- Co to miało być?

- Hmm???

- Ten pocałunek. Ja dziś starałem się o twoje względy, a ty dałaś mi jasno do zrozumienia, że to koniec. Teraz od tak całujesz mnie. Mam to ujęć jako to, że do mnie wróciłaś?

- Tego nie powiedziałam.

Minato przystaną na chwilę i spojrzał na mnie. Potem podbiegł i mrukną pod nosem:

- Kobiety, nigdy ich  nie zrozumiem.

- Co powiedziałeś?

- Nic, nic….

- Przyjacielu, w co ty się pakujesz?- usłyszeliśmy za plecami.

Odwróciliśmy się razem.  Za nami stał mężczyzna. Miał ok. 21 lat, czyli starszy od Minato o rok.  Czarne włosy dodawały uroku dużym, czarnym oczom. Spoglądał to na mnie to na przyjaciela. Potem chłopacy przytulili się jak dzieci.

-Mężczyźni, nigdy ich nie zrozumiem.- mruknęłam.

Minato spojrzał na mnie zdziwiony.

- Co ?!?!?

- Nic. To jest Deo- san.- wskazał na faceta.- Jest lordem feudalnym wioski Skały.

- Kushina Uzumaki.- wyciągnęłam rękę.

Deo złapał ją i ucałował.

- Miło mi panienkę poznać.

- Nawzajem.

Minato spojrzał podejrzanym wzrokiem na nas.

- Gdzie panienka była przez całe moje życie?

Uśmiechnęłam się.

- Proszę, mów mi Kushina.

- Oczywiście.

- Uroczy jesteś.

Teraz Minato otworzył usta. Pewnie jak by się udało, to szczęka opadła by mu do ziemi. Zatrzymał się i gapił się jak odchodzimy. Poszłam z Deo nad jeziorko. Zaczą mi o sobie opowiadać, siedzieliśmy tak, aż w końcu zaczęło się ściemniać. Odprowadził mnie do domu.

- Mogę liczyć na jeszcze jedno spotkanie?- zapytał.

-No nie wiem….

- Proszę….

- Pomyślę… Dobranoc.

- Dobranoc.

Weszłam do mieszkania. Poszłam do kuchni. Przy stole siedział Minato. Widocznie nad czymś myślał, bo nie zauważył jak wchodzę. Podeszłam do niego i zaczęłam machać ręką przed jego twarzą.

- Halo….  Jest tam kto?

Nagle podniósł na mnie wzrok.

- Nie zauważyłem jak wchodzisz. - można się domyśleć.

Poszłam do swojego pokoju i położyłam się spać. Rano wstałam o 7:45. Poszłam do salonu, potem do kuchni, ale nikogo nie było. Ruszyłam więc do pokoju Minato. Zapukałam, ale nikt nie odpowiedział. Weszłam do jego pokoju. Spał na łóżku, a wokół niego walały się papiery. Potrząsnęłam go za ramię.

- Hej,. Śpiąca królewno. Spóźnisz się do pracy.

Powoli otworzył oczy i spojrzał na mnie.

- Która godzina?- zapytał.

- Za 15 ósma.

Nadal siedziałam na skraju jego łóżka. Usiadł powoli nie spuszczając ze mnie wzroku. Trochę się skrępowałam. Wstałam i ruszyłam w kierunku drzwi. 

- Zrobię śniadanie.

Poszłam do kuchni. Zrobiłam kanapki i herbatę. Gdy ustawiałam to wszystko na stole, wszedł Minato. Usiadł naprzeciwko mnie. Spojrzał na mnie i zapytał:

- Co zamierzasz dziś robić?

-  Umówiłam się z Deo.

- Aha…

Do końca śniadania przesiedzieliśmy w ciszy. Potem Minato powiedział, że musi iść. Chłopak miał przyjść dopiero o 12, więc miałam wolny czas. Usiadłam na parapecie w salonie. Po 5 minutach, czyli o 8:05, ktoś zadzwonił do drzwi. Wstałam i ruszyłam w ich kierunku. Okazało się, że to Rin.

- Witaj Kushina- sama.

- Cześć Rin. Co cie do mnie sprowadza?

-Pomyślałam, że pójdziemy na pole potrenować. 

- Ok.

Założyłam buty i poszłyśmy.

~*~

Wybaczcie ale miam rękę w gipsie, moja siostra ma bierzmowanie. Cięrzko wogule z pisaniem. Nie mam weny. Zupełnqa pustka. Jadnak teraz zacznę się starać. Pozdrawiaam;*

Zakochana;*